Book w Szkole

Temat wojny zawsze kojarzony być musi z wrześniem? Tak, i co w tym dziwnego? Starsze pokolenie, pokolenie świadków, będzie wracać wspomnieniami do tych trudnych i wstrząsających przeżyć. Przez pewien czas, jako nauczyciel, miałam wrażenie, że obecna młodzież nie jest już zainteresowana wojną i okupacją; że to temat odgrzewany co roku i brany z musu. Sama nawet chciałam zaprzestać omawiania pięknych, lecz trudnych wierszy Baczyńskiego, zdawkowych wierszy Szymborskiej czy druzgoczących jasnym i dosadnym komunikatem wierszy Różewicza, widząc miny gimnazjalistów. Jednak coś nie daje spokoju, coś co się nazywa kształtowaniem wrażliwości. Obojętnością wartości się nie zbuduje. Na siłę też nie. No to jak? Eric-Emmanuel Schmitt, Dziecko Noego Jeśli język poetycki nie trafia do młodego odbiorcy, może trafi proza, z pozoru naiwna, nawet nie do końca o wojnie, ale faszyzm, problem Holocaustu pojawia się z częstotliwością typową dla wzniecania ciekawości, narastania emocji. Schmitt usyp

1 września... data tak symboliczna dla Europejczyków ze względu na wybuch II wojny światowej, dla Polaków jeszcze ważniejsza, ponieważ łączy się z bezpośrednią agresją faszystowskich Niemiec na nasz kraj. Tymczasem  wiele polskich dzieci i młodzieży kojarzy tę datę z rozpoczęciem roku szkolnego - jedne przyjmuję tę datę z entuzjazmem, drugie jako (f)akt niełaski rządu i tradycji szkolnictwa. Ech... i jeszcze ten deszcz.... Dlaczego chodzimy do szkoły? Aby wiedzieć więcej, lepiej orientować się w rzeczywistości, być mądrzejszym. Ale w starożytności odpowiedź byłaby inna. Chodzimy do szkoły po to, by zdobyć zawód. Z zawodem wiążą się pieniądze. Z pieniędzmi lepsza jakość życia. Nabywając umiejętność czytania i pisania, zdobywało się również samodzielność, nawet rozgłos w przypadku tych, którzy wybrali drogę poety czy oratora. Ale zacznijmy od początku. Szkoła od zarania, przede wszystkim, kładła nacisk na pisanie. Młodzi Egipcjanie przez kilka lat przepisywali bezmyślnie