Book w Szkole

Za chwilę dobiegnie końca część historyczna egzaminu gimnazjalnego. Uff... chociaż jeden test za Tobą, gimnazjalisto. A teraz odrobinka humoru: POWODZENIA I POŁAMANIA PIÓR!

Z okazji Świąt Wielkiej Nocy życzę Wam, drodzy czytelnicy i fascynaci książek, abyście spędzili ten wyjątkowy czas w zdrowiu i spokoju, szczęściu i rodzinnej atmosferze, abyście w tych przygotowaniach nie pominęli najważniejszych wartości jakie te Święta ze sobą niosą... a książka? Jeśli książka to tylko ta NAJWAŻNIEJSZA. Wesołych Świąt!

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak wyglądało życie wielkich wieszczów narodowych? Albo... jaki naprawdę był poeta uważany za chlubę narodową? Napuszony? Skromny? Ekscentryk? Człowiek z sąsiedztwa? Mnie czasami nachodzą takie refleksje, nie tylko z czystej ciekawości, ale także ze względu na twórczość wielkich pisarzy - ile procent z nich, z ich życia powszedniego, jest w ich utworach. Co lubili? Jak zachowywali się w towarzystwie? Z czego się śmiali? Czy w ogóle mieli poczucie humoru? Teofil Syga, Pana Adama dzień powszedni Teofil Syga w książce o Adamie Mickiewiczu udzielił odpowiedzi na te i inne pytania. Jego książkę czyta się po trosze jak kronikę towarzyską, po trosze jak wywiady z przyjaciółmi autora "Pana Tadeusza" . Ile zapamiętali? Bardzo wiele, choć i tak autor twierdzi, ze to tylko namiastka spośród wielu zachowanych wspomnień z Mickiewiczem w roli głównej. A jaki był nasz narodowy wieszcz? Patrząc na jego portrety młodzieńcze, wydaje się być tym rom

Życie rodzinne i akademickie W 1834 roku żeni się z Celiną z Szymanowskich, którą dość dobrze znał z Petersburga, a to za sprawą wielkiej przyjaźni z jej matką - Marią, słynną pianistką. W dzień ślubu Mickiewicz spóźnił się kilka godzin, albowiem zapomniał klucza od domu. Pobiegł do swego przyjaciela i jednocześnie drużby. Przejął od niego frak i w czasie przebierania namacał w marynarce... tak, właśnie to... klucz od własnego mieszkania. Za późno już było na powrót do domu i powtórne przebieranie. W końcu Mickiewicz trafił na miejsce, na ślubny kobierzec i wypowiedział sakramentalne: "Tak". Celina musiała mieć anielską cierpliwość. Z drugiej jednak strony Mickiewicz słynął ze swojego gapiostwa. Rodzina, niestety, powiększa się odwrotnie proporcjonalnie do zarobków (Celina urodziła sześcioro dzieci!), a tych było coraz mniej. Odbiło się to i na zdrowiu żony, która popadała w obłęd, a Mickiewicz, co już wielokrotnie sugerował: "chorych nie lubił". Musiał więc p

"Obrałem sobie za cel potrzebę i wolę narodu polskiego rozpoznawać w jego historii, w jego mniemaniach". Tak kończy się Mickiewicz-prekursor romantyzmu polskiego, wielbiciel Byrona i Goethego, piewca indywidualizmu. To nie jednostka ocali lud, to lud ocali jednostki. Zbiorowość to skarbnica tradycji, języka, kultury. To głos prawdy. Tą przemianą Mickiewicz rozpoczyna etap potyczek politycznych, swojej społecznikowskiej działalności. Adam Mickiewicz - polityk rozczarowany, społecznik uciszany W swojej polityzującej twórczości Mickiewicz pisał o zagrożeniach zcudzoziemczeniem Polaków. W tym celu zgłosił potrzebę otwarcia biblioteki emigracyjnej w Paryżu. Nie bał się pisać kontrowersyjnych odezw o notorycznym rabowaniu skarbów narodowych Polski przez Rosjan, pisze wprost o tym, że położenie geograficzne Polski powinno być czymś w rodzaju muru chroniącego przed barbarzyńskim Wschodem. "Przewiduję, że mnie o szaleństwo obwinią" - pisał do przyjaciół. I miał rację

Ponoć wyrzekł: " Nieszczęście ", gdy usłyszał o klęsce powstania listopadowego. Ale sam nie zrobił nic... Hibernacja trwała ok. pięciu miesięcy, kiedy poeta wyruszył do Paryża, oczekując cudu ze strony polskiej emigracji oraz francuskich polityków. Pisze proroczy wiersz " Do Matki Polki ", który na wiele lat stanie się sztandarowym stereotypem matki w kulturze polskiej. Mickiewicz zachowywał się, jakby chciał a nie mógł jednocześnie wziąć udziału w powstaniu listopadowym. Jego chorowity przyjaciel - Stefan Garczyński - rzucił wszystko i pojechał walczyć. Jego kaleki brat Franciszek zapomniał o sobie i też... poszedł walczyć. Na szczęście spotkał brata w Poznańskiem i od niego usłyszał: " A słowo ciałem się stało, a Wallenrod - Belwederem ". Tylko gdzie był autor " Wallenroda" ? Gdzie był przewodnik duchowy młodych powstańców? Adam Mickiewicz i niedokończona historia powstańca Faktycznie można tak powiedzieć o Mickiewiczu jako powstańcy.