Przejdź do głównej zawartości

Z książką nad morze

Książka o morzu czy nad morzem? I jedno i drugie jest możliwe! Przypominają mi się obrazki Konopnickiej o francuskich wioskach rybackich, nowele Sienkiewicza o nadmorskich miasteczkach (stylistycznie o niebo lepsze od Trylogii!!!) i dołujący "Lord Jim" (?!) Josepha Conrada. Ilu autorów inspirowało się morzem? Mickiewicz, Konopnicka, Hemingway, Cooper, Defoe, Sygietyński, oj... było ich i pewnie jeszcze będzie miłośników morskiej fali. Mickiewicz lubił "poglądać wsparty na Judahu skale,/ Jak spienione bałwany to w czarne szeregi/ Ścisnąwszy się buchają, to jak srebrne śniegi/ W milijonowych tęczach kołują wspaniale.
Trącą się o mieliznę, rozbiją na fale,/ Jak wojsko wielorybów, zalegając brzegi,/ Zdobędą ląd w tryumfie, i na powrót zbiegi,/ Miecą za sobą muszle, perły i korale", a prawie większość autorów wciąż zadziwiała się siłą, bezgranicznością i nieokiełznaną naturą morza - czasem spokojną, a czasem burzliwą. Pięknie o morzu piał Staff i Leśmian. Morze daje niezliczone możliwości fabularne: piraci, wyprawa po skarb; podróż do domu jak w przypadku Odyseusza zamienia się w podróż psychologiczną, podczas której łamią nas własne słabości a sił dodaje determinacja. Morze to świat korsarzy, ośmiornic-olbrzymów, latających ryb, syren i trytonów. To wreszcie awantura i brawura, bo kto z nas nie marzy o podróży okrętem na pełnym i wzburzonym morzu, kto z nas nie marzy o spotkaniu Jacka Sparrowa czy innego Żółtobrodego... Książki o morzu spełniają te czytelnicze pragnienia, dając i rozrywkę i możliwość skosztowania życia prawdziwego wilka morskiego oraz wolności sięgającej po horyzont.

A Wam, droga młodzieży, jakie "morskie" książki przychodzą na myśl?

Miłego wakacyjnego czytania!*

*(I jak najmniej gderania plażowiczów, jak najmniej dymu papierosów na plaży, brzegu morskiego bez parawanów, samego słońca nad polskim morzem i pięknych spienionych fal)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Sienkiewicz - celebryta i pięć razy Maria

Henryk Sienkiewicz zawsze podobał się kobietom i on wybierał te szczególnie piękne i urocze. Pierwszą była Maria Keller, z którą już prawie miał się ożenić, gdyby nie zbytnia szczerość w listach. Niepotrzebnie Sienkiewicz użalał się bogatej narzeczonej, że skąpi sobie w uzdrowisku w Ostendzie. Rodzice Kellerówny obawiali się, że przyszły zięć - bez porządnego fachu - nie zdoła utrzymać córki. Więc dostał pierwszego kosza. Po powrocie z Ameryki Sienkiewicz nie umiał usiedzieć na miejscu. Warszawa mu obrzydła, a ponieważ końskim zdrowiem też się nie cieszył, miał usprawiedliwienie. We Włoszech - druga ojczyzna - spotkał rodzinę Szetkiewiczów z córką Marią. Podchody trwały około roku. Obawy rodziców te same - brak stałej posady, brak pieniędzy. Pomocni okazali się przyjaciele, zwłaszcza Godlewscy, którzy „wychodzili” Sienkiewiczowi piękną i uroczą żonę. Małżonkowie uzupełniali się idealnie, rozumieli się wspaniale. Marynia, która też przejawiała talenty literackie, była surow...

Siostrzana miłość w baśniowej scenerii i legendarnym czasie

Juliusz Słowacki, Balladyna Jak zachęcić uczniów do czytania tekstów kompletnie im obcych? Zwłaszcza tak zawiłych jak "Balladyna" Słowackiego... Sprawa wydaje się z góry przegrana, ale... "Balladyna" jest dobrym przykładem literatury fantastycznej (tak jest!), a także dotyczy problemu siostrzanej miłości/zazdrości. Ta uczennica, która ma siostrę, "Balladynę" powinna dobrze zrozumieć. Utwór ten napisał Juliusz Słowacki, autor dość trudnych liryków, poematów, dramatów. Trudność ta polega głównie na zawiłym języku naszpikowanym metaforami, symbolami, dowcipem, który w obecnych czasach nie musi być koniecznie zrozumiały. Niemniej, "Balladynę" - jeśli przerobi się ją na współczesny grunt - zaczyna się doceniać, zwłaszcza za wykreowanie głównej bohaterki, nie do końca typowego szwarccharakteru. Od czego zacząć? Słowacki, swoją wielką tragedię, stanowiącą część kronik historycznych Polski, umieszcza w odległych czasach. Tropem jest obecno...

Pomysł na kreatywne lekcje biblioteczne

Czołem! Dzisiaj nie będzie czystej recenzji książki. Będzie pomysł na zajęcia biblioteczne. Kilka lat temu dowiedziałam się od uczniów o pierwszym (?) polskim gamebooku. Zaczęłam szperać w internetach co to jest gamebook - sprawa okazała się banalnie prosta. Gamebook to rodzaj książki, który pozwala czytelnikowi utożsamić się z bohaterem i kierować akcją. Każdy paragraf daje kilka alternatyw. Co daje to uczniowi? Uczy się dokonywać wyborów, analizując sytuację. Ostatnio na zastępstwach zapoznaję uczniów z historią Janka, małego powstańca. Gamebook autorstwa Macieja Słomczyńskiego i Beniamina Muszyńskiego odznacza się zawrotną akcją i dość trudnymi wyborami - pozostać człowiekiem czy służba "żołnierska"? Uczniowie wczuli się w postać młodego Zawiszaka i udało im się tak pokierować jego losami - żywo przy tym dyskutując - że doszedł do finału żywy, choć nieco poobijany. Sami byli zaskoczeni, jak bardzo dali się "wkręcić" w powstańcze klimaty. Mieli tylko jedn...