Książka pod choinkę dla dzieci i dorosłych

-
Od ostatniego wpisu minęło sporo czasu, ale końcówka roku kalendarzowego w szkole jest bardzo zabiegana, zwłaszcza jak się przenosi ponad 4 tysiące książek z góry na dół - dobrze, że chociaż w tym kierunku (sic!). Przygotowując się do zajęć świetlicowych - bibliotekarz w szkole pełni cały wachlarz "usług" w szkole - "nadziałam" się na książkę "Opowiadania wigilijne" łódzkiego Wydawnictwa LITERATURA (z roku 2016). Prawdopodobnie sama kupiłam tę książkę dla najmłodszych uczniów i ich rodziców, ale w ferworze obowiązków, przyznaję się bez bólu - ZAPOMNIAŁAM O NIEJ.  I dopiero teraz, odkrywam jej uroki przed Wami.


Opowiadania wigilijne pod choinkę od polskich pisarzy

Czyje utwory się tu znajdują? Od "bożyszczy" współczesnych dzieciaków, jak :Grzegorz Kasdepke, Barbara Kosmowska, Anna Onichimowska, do "bożyszczy" rodziców, kiedy byli dziećmi: Ludwik Jerzy Kern i Wanda Chotomska. Grono autorów tomu opowiadań zadowoli każdego, nie tylko wytrwanego czytelnika, ponieważ utwory tu zebrane i wzruszają i bawią, a i jeszcze ten sentyment, kiedy czyta się tak dobrze znaną z dzieciństwa "Choinkę" Kerna...

Opowiadania zabierają dziecko w podróż po świątecznych tradycjach, wyjaśniają prawdziwy sens, czasem w bardzo współczesny sposób, jak np. "Anioł w supermarkecie". Pokazują też, że święta to czas, w którym jesteśmy wszyscy razem weseli, kiedy spełniamy czyjeś marzenia i jeśli tylko chcemy, uszka z barszczykiem, krokieciki i inne pychotki możemy jeść w lipcu "w entourage'u" z papierowego śniegu. Szybko można stracić sens Świąt Bożego Narodzenia, co zostało uchwycone w opowiadaniu "Wigilia na dwa łóżka" Barbary Stenki, ale autorka jednocześnie w zabawny i nieoczekiwany sposób pokazuje, że święta to rodzina w komplecie, bez względu na gorączkę i wypieki na policzkach.

Opowiadania i bajki, ponieważ bajki - takie współczesne - też się tu znajdują - uczą dzieci prawdziwej postawy wobec świąt, a rodzicom przypominają, że nie prezenty, nie ekstra "wypasione" ozdoby na choinkach i wyszukane potrawy liczą się w przeciągu tych kliku świątecznych dni. Ciekawie, dowcipnie, mądrze i w skromnych, ale bardzo pięknych ilustracjach, "Opowiadania wigilijne (...) od polskich pisarzy" mogą być świetnym prezentem pod choinkę dla dziecka, idealną lekturą na zajęcia z biblioterapii, ciekawą alternatywą dla lekcji z najmłodszymi, że o zajęciach w świetlicy nie wspomnę (sic!). Nie moralizują za bardzo, uczą w sposób mądry, nieprzegadany, a poszerzenie perspektywy postrzegania świąt o aspekt rodzica (opowiadanie Beręsewicza "Podłużna paczka" bawi na całego!) i zwierzaka domowego (kochany FOKSIO i KAKTUS!), sprawią, że niejedna łza szczęścia i wzruszenia, zakręci się w oku dziecka... i rodzica! Polecam

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

„Drzewo kłamstw”... hit książkowy, który mógłby być również hitem filmowym

-
Obraz
Ta powieść powinna być zekranizowana. Jest nadzwyczajna! Piękna w słowach, akcji, bohaterach i pomyśle. Niebywała! Szokująca! Oryginalna! Ambitna! Zachwycająca! Mnie zabiła.   Frances Hardinge, Drzewo kłamstw   Książkę kupiłam z myślą o starszych uczniach szkoły podstawowej, chociaż gdzież czytałam w branżowej prasie, że powieść polecano dla uczniów liceów. Niemniej, zaryzykowałam, i opłaciło się. Mam świetną książkę, błyskotliwie napisaną, inteligentną na miarę „Trzynastej opowieści”. Zresztą „Drzewo kłamstw” bardzo mi przypomina moje objawienie literackie, jakim była „Trzynasta opowieść”. Pod względem elokwencji, prowadzenia akcji, trzymania w napięciu i głównych bohaterkach. Pokrótce napiszę zalety powieści, ponieważ wad żadnych w niej nie znajduje. Fabuła oparta jest na tajemniczych przyczynach śmierci pastora, który dopiero co przeprowadził się na smutną, deszczową wyspę Vane. Prowadzono tam wykopaliska w poszukiwaniu prajaszczurów i nie tylko. Rodzina pastora składa s
Czytaj więcej

Sienkiewicz - celebryta i pięć razy Maria

-
Obraz
Henryk Sienkiewicz zawsze podobał się kobietom i on wybierał te szczególnie piękne i urocze. Pierwszą była Maria Keller, z którą już prawie miał się ożenić, gdyby nie zbytnia szczerość w listach. Niepotrzebnie Sienkiewicz użalał się bogatej narzeczonej, że skąpi sobie w uzdrowisku w Ostendzie. Rodzice Kellerówny obawiali się, że przyszły zięć - bez porządnego fachu - nie zdoła utrzymać córki. Więc dostał pierwszego kosza. Po powrocie z Ameryki Sienkiewicz nie umiał usiedzieć na miejscu. Warszawa mu obrzydła, a ponieważ końskim zdrowiem też się nie cieszył, miał usprawiedliwienie. We Włoszech - druga ojczyzna - spotkał rodzinę Szetkiewiczów z córką Marią. Podchody trwały około roku. Obawy rodziców te same - brak stałej posady, brak pieniędzy. Pomocni okazali się przyjaciele, zwłaszcza Godlewscy, którzy „wychodzili” Sienkiewiczowi piękną i uroczą żonę. Małżonkowie uzupełniali się idealnie, rozumieli się wspaniale. Marynia, która też przejawiała talenty literackie, była surowym k
Czytaj więcej

Siostrzana miłość w baśniowej scenerii i legendarnym czasie

-
Obraz
Juliusz Słowacki, Balladyna Jak zachęcić uczniów do czytania tekstów kompletnie im obcych? Zwłaszcza tak zawiłych jak "Balladyna" Słowackiego... Sprawa wydaje się z góry przegrana, ale... "Balladyna" jest dobrym przykładem literatury fantastycznej (tak jest!), a także dotyczy problemu siostrzanej miłości/zazdrości. Ta uczennica, która ma siostrę, "Balladynę" powinna dobrze zrozumieć. Utwór ten napisał Juliusz Słowacki, autor dość trudnych liryków, poematów, dramatów. Trudność ta polega głównie na zawiłym języku naszpikowanym metaforami, symbolami, dowcipem, który w obecnych czasach nie musi być koniecznie zrozumiały. Niemniej, "Balladynę" - jeśli przerobi się ją na współczesny grunt - zaczyna się doceniać, zwłaszcza za wykreowanie głównej bohaterki, nie do końca typowego szwarccharakteru. Od czego zacząć? Słowacki, swoją wielką tragedię, stanowiącą część kronik historycznych Polski, umieszcza w odległych czasach. Tropem jest obecno
Czytaj więcej