„Mój dziadek był drzewem czereśniowym” wzruszająca historia miłości do ludzi

Jeśli kiedykolwiek zachwyciły Was filmy Roberta Beniniego, jak np. „Życie jest piękne”, zachwyci Was również ta książka dla dzieci. Wzruszająca i piękna historia miłości wnuka do dziadka, zaprawiona łzami, humorem i rodzinnymi problemami spodoba się i młodemu i starszemu dbiorcy.

Angela Nanetti, Mój dziadek był drzewem czereśniowym

 

Unosi się tu aura marzycielstwa i sielanki charakterystycznej dla „Postrzyżyn” Hrabala oraz baśniowości typowej dla Beniniego, a jednocześnie przebija przez humor dziecięcej relacji jakaś taka melancholia...

Historia osnuta jest wokół walki o rodzinną schedę – gospodarstwo z wielką czereśnią. Drzewo było świadkiem niejednego wydarzenia w rodzinie – narodzin, śmierci, kłótni, zgody... Jest niemym bohaterem opowieści. Bohaterem pierwszoplanowym i jednocześnie narratorem jest kilkuletni Antoś zauroczony swym niezwykłym dziadkiem. Chłopiec relacjonuje z typową dla dzieci umiejętnością tłumaczenia zwykłych, prozaicznych wydarzeń, w niezwykły i zupełnie baśniowy sposób. Stąd też i wątki odrealnione, które skojarzyły mi się z „Postrzyżynami” i filmem „Życie jest piękne”.

Drugim wątkiem, bardziej wzruszającym, jest cierpienie. Antoś wielokrotnie ogląda cierpienie zakradające się do jego rodziny i przybierające różne odcienie. Te wątki mogą doprowadzić do łez i myślę, że autorka chciała w ten sposób przygotować grunt do radzenia sobie z obecnością śmierci. Tak. Śmierć jest obecna w życiu każdego, ale nikt nie umie sobie poradzić ze stratą. Nanetti udźwignęła temat, a jeszcze ubrała go w piękną, naprawdę działającą na wyobraźnię, narrację.

 

PS kupiłam tę książkę w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa i śmiało ją polecam nie tylko, jeśli potrzebujecie w szkole książkę o dziadkach i babciach, ale tak w ogóle... ')