„Syn Wiedźmy”... Genialna baśń o podróży po swoje „ja”

Jestem w tej książce zakochana! Tak wiele rzeczy podoba mi się w niej! Nie wiem, od czego zacząć... To książka dla dzieci, na którą czekałam. To moje tegoroczne odkrycie (zresztą jak Flawia, Serafina, „Drzewo kłamstw” i jeszcze parę innych książek).

 

Kelly Barnhill, Syn Wiedźmy

Nie pamiętam, gdzie przeczytałam o „Synu Wiedźmy”, ale gdziekolwiek to było błogosławię ten dzień i godzinę, ponieważ to był dobry zakup w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa. Nie chcąc spojlerować, tylko napomknę – jest to książka owiana aurą melancholii, ale też pogoni za światem, który kryje się za łukiem rzeki. To książka o walce ze stereotypami i stygmatyzacją. Piękna i wzruszająca baśń... nie mogę wyjść ze zdumienia, że napisana została w XXI wieku.

Bohaterem jest chłopiec, tytułowy syn Wiedźmy, po którego upomniała się historia i magia. Chłopiec zmaga się z własnymi słabościami, a przy okazji odkrywa inną magię – przyjaźni i miłości. Bo taka właściwie jest puenta każdej baśni – największą magią są uczucia i siły w nas drzemiące, wystarczy tylko je uruchomić. I udać się w trudną podróż.

Jak wspomniałam wyżej – kocham tę książkę. Przeczytałam ją piorunem, delektując się każdym słowem i obrazem, ponieważ język tej książki jest na bardzo wysokim poziomie – pobudza wyobraźnię, uczucia, rozbudza ciekawość, daje poczucie napięcia, ale też sprawia, że wsącza się w czytelnika ta melancholia. Uważam, że powinna zostać zekranizowana, ponieważ takich bohaterów jak syn Wiedźmy trzeba pokazać na większą skalę.

Serdecznie polecam kupno tej książki, nie zawiedziecie się. Polecajcie powieść uczniom, którzy chcą przygody, ale też lubią wartościowe książki do przemyślenia, do przeżywania; uczniom uczuciowym, wrażliwym o bujnej wyobraźni. Czytajcie też fragmenty na zastępstwach – to będzie mój Must have na nadchodzący rok szkolny...