Przejdź do głównej zawartości

Odwieczne pragnienie = niebezpieczne pragnienie

J.K. Rowling, Harry Potter i Kamień Filozoficzny

To prawdziwa rzadkość, że książkę napisaną dla dzieci i młodzieży czytają również dorośli. "Harry Potter" wciąga, po prostu. Od pierwszej strony. Chociaż dotyczy ona nudnego wujka i jeszcze nudniejszej ciotki Harry'ego. Intrygujące są jak zwykle tajemnice, więc i Dursleyowie takową mieli - Potterowie. Znany chwyt - wyklęci, przeklęci, czarne owce, wyrzutki, podrzutki, plamy na honorze dyrektorów fabryk świdrów i gospodyń domowych. Tfu! Czytelnik jednak takich "niechcianych" bohaterów uwielbia! Kto nie współczuje jedenastolatkowi mieszkającemu w schowku pod schodami ? Tym bardziej, że ów nastolatek odkrywa w sobie talent. Powoli. Całkiem przypadkowo wpycha wrednego kuzyna w paszczę węża boa.

Nieprzypadkowo Harry trafia do wymarzonej szkoły. Hogwart, Szkoła Magii i Czarodziejstwa, tu przyjdzie mu spędzić siedem lat... Tymczasem, po najlepszych jedenastych urodzinach, Harry Potter, dziecko z tajemniczą blizną w kształcie błyskawicy, trafia do domu Gryffonów. Uczy się niezbyt pilnie, jak to nastolatek, natomiast ma niesamowity talent do popadania w tarapaty. Narrator wartko opisuje przygody chłopca i dwójki jego przyjaciół - kujonki Hermiony Granger i fajtłapowatego Rona Weasleya. Czytelnik, nawet nie wie kiedy, zostaje wepchnięty do świata magii. Razem z Harrym chodzi na lekcje. Razem z Harrym gra w quidditcha. Razem z Harrym wchodzi do Zakazanego Lasu i stawia po raz pierwszy czoła swemu największemu wrogowi, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać.

Lord Voldemort i Harry, Chłopiec który przeżył, zostali splątani przeznaczeniem. W tym tomie zagrają o wysoką stawkę - kamień filozoficzny, odwieczne pragnienie wszystkich chcących skosztować nieśmiertelności. Dla chłopca i Voldemorta będzie to niebezpieczna gra, w którą wplątani zostaną przyjaciele Harry'ego.

Czarodziejski świat po raz pierwszy został pokazany z perspektywy miasta przełomu XX i XXI wieku. Rowling odchodzi od baśniowych scenerii. U niej czarodzieje jeżdżą na motocyklach, mają efekciarskie gadżety, żyją obok ludzi, których nazywają mugolami. Ten trik, jak i ten opisany powyżej oraz wróg rosnący w siłę to chyba główne powody powodzenia Harry'ego Pottera. Jeszcze humor, wartkość akcji, mądre przesłanie składają się na sukces. Plusem jest także "Kilka słów od tłumacza", w których wyjaśnia on tajniki magicznego świata, pojęcia, których statystyczny mugol nie zna. Jeśli tak ma wyglądać baśń XXI wieku, to jest godną następczynią swych XIX-wiecznych poprzedniczek. A może i lepszą!

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Sienkiewicz - celebryta i pięć razy Maria

Henryk Sienkiewicz zawsze podobał się kobietom i on wybierał te szczególnie piękne i urocze. Pierwszą była Maria Keller, z którą już prawie miał się ożenić, gdyby nie zbytnia szczerość w listach. Niepotrzebnie Sienkiewicz użalał się bogatej narzeczonej, że skąpi sobie w uzdrowisku w Ostendzie. Rodzice Kellerówny obawiali się, że przyszły zięć - bez porządnego fachu - nie zdoła utrzymać córki. Więc dostał pierwszego kosza. Po powrocie z Ameryki Sienkiewicz nie umiał usiedzieć na miejscu. Warszawa mu obrzydła, a ponieważ końskim zdrowiem też się nie cieszył, miał usprawiedliwienie. We Włoszech - druga ojczyzna - spotkał rodzinę Szetkiewiczów z córką Marią. Podchody trwały około roku. Obawy rodziców te same - brak stałej posady, brak pieniędzy. Pomocni okazali się przyjaciele, zwłaszcza Godlewscy, którzy „wychodzili” Sienkiewiczowi piękną i uroczą żonę. Małżonkowie uzupełniali się idealnie, rozumieli się wspaniale. Marynia, która też przejawiała talenty literackie, była surow...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Siostrzana miłość w baśniowej scenerii i legendarnym czasie

Juliusz Słowacki, Balladyna Jak zachęcić uczniów do czytania tekstów kompletnie im obcych? Zwłaszcza tak zawiłych jak "Balladyna" Słowackiego... Sprawa wydaje się z góry przegrana, ale... "Balladyna" jest dobrym przykładem literatury fantastycznej (tak jest!), a także dotyczy problemu siostrzanej miłości/zazdrości. Ta uczennica, która ma siostrę, "Balladynę" powinna dobrze zrozumieć. Utwór ten napisał Juliusz Słowacki, autor dość trudnych liryków, poematów, dramatów. Trudność ta polega głównie na zawiłym języku naszpikowanym metaforami, symbolami, dowcipem, który w obecnych czasach nie musi być koniecznie zrozumiały. Niemniej, "Balladynę" - jeśli przerobi się ją na współczesny grunt - zaczyna się doceniać, zwłaszcza za wykreowanie głównej bohaterki, nie do końca typowego szwarccharakteru. Od czego zacząć? Słowacki, swoją wielką tragedię, stanowiącą część kronik historycznych Polski, umieszcza w odległych czasach. Tropem jest obecno...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Pomysł na kreatywne lekcje biblioteczne

Czołem! Dzisiaj nie będzie czystej recenzji książki. Będzie pomysł na zajęcia biblioteczne. Kilka lat temu dowiedziałam się od uczniów o pierwszym (?) polskim gamebooku. Zaczęłam szperać w internetach co to jest gamebook - sprawa okazała się banalnie prosta. Gamebook to rodzaj książki, który pozwala czytelnikowi utożsamić się z bohaterem i kierować akcją. Każdy paragraf daje kilka alternatyw. Co daje to uczniowi? Uczy się dokonywać wyborów, analizując sytuację. Ostatnio na zastępstwach zapoznaję uczniów z historią Janka, małego powstańca. Gamebook autorstwa Macieja Słomczyńskiego i Beniamina Muszyńskiego odznacza się zawrotną akcją i dość trudnymi wyborami - pozostać człowiekiem czy służba "żołnierska"? Uczniowie wczuli się w postać młodego Zawiszaka i udało im się tak pokierować jego losami - żywo przy tym dyskutując - że doszedł do finału żywy, choć nieco poobijany. Sami byli zaskoczeni, jak bardzo dali się "wkręcić" w powstańcze klimaty. Mieli tylko jedn...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej